Giovanni Giudici

* * *

Od bezsenności do snu na drugą stronę prawdy

Co wieczór wykuwam sobie

Chodniki w pomiętej poduszce

Łagodny śnieg pierza schronienie w schronieniu

Muskają mnie i zaraz odchodzą

Zmienne postacie –

Byłem w rzece i byłem rzeką

Każda z nich była mną.

z tomu „Fortezza”, 1990

tłum. z włoskiego Wojciech Bońkowski