Mężczyzna i kobieta

Józef Baran

byłem odległą gwiazdą

która wybuchła płomieniem

od twojego spojrzenia

rzucasz za siebie grzebyk

wyrastają lasy które w mknieniu oka

zajmują się ogniem

rozwijasz z włosów wstążkę rzeki

i po niej prześlizguję się błyskawicą

słyszysz miłosny szept

palących się traw

jestem pożarem który cię ogarnie

biegniesz wyschniętą na upale łąką

już żarzą się twoje oczy serce

cała jesteś w płomieniach

spadającej gwiazdy