pytanie i odpowiedź
Reiner Kunze
Marta Gillner
Wnukom
Nasz los?
Tyle w nas czegoś
starszego niż my
Nasz bilans?
Zmagając się z prawdą, sami
nie błądziliśmy, to ona
jest jaka jest
Nasza rada?
Odsiać możliwość
od niemożliwości
Nasz smutek?
Że mogliśmy być urobieni
na obraz tamtych
Jak wtedy,
zanim dojrzeliśmy
siebie w zakazanych lustrach
Nasze święto?
Pośród drzew
dzielenie się światłem i cieniem
Sypanie pianiście
ziarenek sławy
Milczące fermaty
według nut winnicy
przełożył Jakub Ekier
Reiner Kunze (ur. 1933) – niemiecki poeta, prozaik i tłumacz literaturyUrodził się
w Oelsnitz na terenie byłej NRD w rodzinie górniczej. W latach 1951-1955 studiował filozofię
i dziennikarstwo na Uniwersytecie Karola Marksa w Lipsku, gdzie też został potem zatrudniony jako nauczyciel akademicki na wydziale dziennikarstwa. W 1959 roku został zwolniony z pracy na uniwersytecie za głoszenie poglądów niezgodnych z linią partii komunistycznej. Podjął wówczas pracę w fabryce jako pomocnik ślusarski. Od 1961 roku zaczął wyjeżdżać do Czechosłowacji, gdzie studiował język i literaturę czeską. Tam też poznał swoją przyszłą żonę, czeską lekarkę Elisabeth Littnerovą. Po ślubie w 1962 roku osiedlił się wraz z żona i jej córką w Greiz w Turyngii i poświęcił się pracy literackiej. Utwory jego napotykały jednak na przeszkody w publikacji ze strony cenzury państwowej, a w 1976 roku został relegowany ze Związku Pisarzy NRD. To ostatecznie zadecydowało o jego zrzeczeniu się obywatelstwa NRD i emigracji w 1977 roku do RFN. Obecnie mieszka i tworzy w Erlau w Bawarii. Jest autorem ponad 30 książek, głównie zbiorów poezji. Najważniejsze
z nich to: „sensible wege” wrażliwe drogi, 1969), „zimmerlautstärke,” (Ściszony głos, 1972), „auf eigene hoffnung” (na własną nadzieję, 1981), „eines jeden einziges leben” (jedyne życie każdego, 1986 ), „ein tag auf dieser erde” (jeden dzień na tej ziemi, 1998), „lindennacht” (noc lipowa, 2007). Oprócz wierszy, pisze też utwory prozatorskie, eseje krytyczno-literackie, ksiązki dla dzieci i tłumaczy na niemiecki poezję czeską, m. in. J. Skácela, V. Holana, J. Seiferta, J. Kolářa, L. Kunderę. Jego utwory tłumaczono na 30 języków.
W Polsce ukazały się wybory wierszy: Nokturn. Przeł. Ryszard Krynicki. Niezależna Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1987; Rozmyślanie nad popiersiem. Przeł. Piotr Wiktor Lorkowski. Wyd. Miniatura, Kraków 1992; Jak rzeczy z gliny. Przeł. Jakub Ekier. Oficyna Wydawnicza, Kraków 1992i Remont poranka. Wybór, przekład i posłowie Jakub Ekier. Biuro literackie, Wrocław 2008.Wydano też jego miniatury prozatorskie wraz przekładami poetów czeskich pt. Cudowne lata. Przeł. Henryk Niżański. Wyd. Universitas, Wrocław 1988 oraz fragmenty prozy („Z dziennika jednego roku” i „Biały wiersz”) w tomie „Remont poranka”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz