WEJŚCIA NIE MA

Jadwiga Zgliszewska

Już do progów mojej duszy

skołatanej niepewnością

byle kogo nie dopuszczam,

brak tu miejsca gościom.

Do przedsionka mojej duszy

brudną stopą nikt nie wkroczy,

byle lament mnie nie wzruszy,

nic nie dojrzą oczy.

Do izdebki mojej duszy

bardzo pilnie miejsca strzeże

dzielnych, wiernych i posłusznych,

zbrojnych stu rycerzy.

A do duszy mej salonów

wejście całkiem niemożliwe.

Tam ukryto skarb ogromny

strzeżony solidnie.

Tak do duszy mojej wnętrza

szczelnie wszystkie drzwi zamknięte,

nie da się odnaleźć wejścia,

pukanie daremne.

Bramy lepiej z dala mijać!

Niegościnna to posesja,

gdzie panuje niepodzielnie

zimna introwersja...