Noc sierpniowa

Ryszard Mierzejewski

 Vincent Van Gogh

Gwiazdy uciekają 

z atlasów astronomii układają się

na niebie w prawdziwe 

konstelacje właśnie rozpoznaję 

Wielki Wóz 

idę między nimi jak demiurg 

ponad-

czasowy miliony lat świetlnych 

mając sobie za nic dzisiaj 

nic nie jest ważne 

i wszystko zarazem tak samo 

skłania do beztroski 

wokół śpiewy 

pijanej od alkoholu i cielesnej 

miłości młodzieży 

tańczę wraz nimi na ulicach 

mimo samotności wyję swoje nie-

poskromione szczęście przez 

otwarte szeroko okna

wlewa się żar ćmy komary i

ryki pijanych 

zakochanych porzuconych bez-

robotnych świętujących wiecu-

jących po pracy odpo-czy-wa-

jących za-

wiedzionych nawiedzonych 

wędrujących w pielg-

rzymkach 

lato śpiewa tańczy modli się 

upija zanim 

wytrzeźwieje jeszcze trochę po- 

szaleje poukłada 

gwiazdy w różne konstelacje