Halina Poświatowska

****

niewyczerpane są kopalnie metafor

na urągowisko

otwartą głębią straszą

mrok

a ja chcę życia- płasko

a ja chcę życia- nisko

ja nie chcę w głąb

ja nie chcę wszerz

ani wzdłuż

chcę żeby się owinęło

o występ muru

konsystencją dzikiego wina

chcę żeby czepiało się okien

drzwi -

żeby zapachem

biegło poprzez Dom

żeby dookoła z ziemią krążyło

z moim sercem co wewnątrz tkwi

ja chcę być zmokłą trawą

w twoich ustach

w twoich dłoniach

chcę być tylko zmokłą trawą

do utraty tchu

chcę być bardzo głupią trawą

u twych nóg

przydrożnie róść