znak równości

kwiaty jak wiersze

kolorowa poezja ziemi

rozkołysana wiatrem

pisana barwą i zapachem

najpiękniej pachnie o zmierzchu

każdy wers

zachwyca

ponad wytrzymałość wzroku

każda strofa

odurza

wiersze

jak kwiaty

bukiety zwiewnych myśli

kołysane słowem

nie wschodzą w zgiełku

lecz w samotności i tęsknocie

w umyśle

w sercu

te – o kolorze purpury – to namiętność

niebieskie – dozgonna miłość

białe – wspomnienia

pachną o każdej porze

gdy rozkwitają 

na ustach

Zofia Szydzik