Rozmowy z wnuczką cz.3

Na uspokojenie

powiedz mi babciu

gdzie rozdają życie?

myślę, że w siódmym niebie

tam dusz oczekujących na życie jest wiele, każda z nich

nabiera do niebiańskiej sakiewki gwiezdnego pyłu

miesza z mlekiem życia z mlecznej drogi

dostaje owoc złego i dobrego

z drzewa wiedzy

i co dalej?

dzieje się dziejba na ziemi

dusza zabiera pestkę problemu do rozgryzienia

duży tort rozmaitości zapieczętowany siedmioma pieczęciami

to wszystko ładnie pachnie i wygląda apetycznie

lecz kosztować tych smakowitości jej wolno

dopiero na ziemi

wydaje się że to duży bagaż?

i mały i duży zarazem

jak na początek - deponuje w banku podświadomości

korzysta z tego kapitału w razie potrzeby gdy wciela się w ciało

na ziemskiej drodze dusze zbierają budulec ziemski

w postaci doświadczeń pięknych i szkaradnych

dokonując wyborów cegiełek budują

człowieczeństwo

czy dusze mają obowiązki?

jest ich cała moc

przede wszystkim - przejść godnie swój szlak

nade wszystko - pomnażać kapitał, który jest im dany

nie gasić zarzewia danego im na początku - wręcz rozświetlić

a gdy już droga dobiegnie kresu i pęknie siódma pieczęć

trzeba będzie dać pod osąd zawartość

niebiańskiej sakiewki

czy życia należy się bać?

strach jest złym doradcą

życie wymaga cierpliwości, szacunku i pokory

trzeba je tylko posmakować, szczyptę rozetrzeć w palcach

i powąchać - pachnie ambrą i lawendą, sypie się brylantowo

gwiezdnym pyłem, trudno się nim nie zachwycić

dusze nabierają chęci życia

własnym życiem

twoja sakiewka babciu jak wygląda?

jest prawie pełna lecz nie jestem pewna czy zawartość

w niej zgromadzona jest tak do końca

godna pochwały

Zofia Szydzik