Tajemnica nie do odkrycia/Zofia Szydzik

(Człowiek - drzewo/Bojdys Rafał)

Tajemnica nie do odkrycia

Człowiek, jak zawsze, nieodgadniony, 

wciąż stanowi wielką zagadkę, 

nawet ten nader w życiu spełniony 

i ten spełniający się w kratkę. 

Nie ważne czy kobieta, mężczyzna, 

każdy spowity tajemniczą ciemnością 

i jaka na duszy mu ciąży... blizna, 

znacząc mu pasmo życia słabością! 

Na ile w nim uporu i wytrwałości, 

niczym dąb miejscu - wierności dochowa. 

Ile w nim człowieczeństwa i miłości, 

a ile pustego gestu i nadętego słowa! 

Chociaż przykładów jest na to wiele 

w historii, że żyli i żyją jeszcze herosi, 

ich słowa i czyny niezwykłe i szczere, 

niczym sztandar, lecz go nie obnoszą! 

Poza zdradą - ta głośna jest - i głupotą. 

Obie zataczają coraz większe kręgi! 

W obecnej dobie są prawie cnotą, 

łamiąc wszystkie święte przysięgi. 

A nam, co pozostaje? Przyjmować na wiarę, 

lub - jak kto woli - na trzecie oko?... 

Własny rozum niechaj będzie nam darem 

i przenikliwy - sytuacji - własny osąd! 

Wieczna zagadka zamkniętą pozostanie, 

skryta na zawsze w mroków czeluści... 

Mnie, nie dywagować nad rozpoznaniem, 

wszak najlepsi znawcy duszy to szulerzy 

...i oszuści!

Zofia Szydzik