Edyta Kulczak
chowam
ciebie
w zakamarkach
mojego życia
w innej krainie
do której
nie wchodzi nikt
oprócz nas
mamy tam
swoją huśtawkę
i swoje zabawki
swój ulubiony
placyk
i swój staw
siedzimy
często
na mostku
drewnianym
i nasze dłonie
rozmawiają
z ciszą
zasypywana
twoimi ustami
macham nogami
tuż nad wodą
ty spacerujesz
po niej
i szukasz
drugiego brzegu
nie widać go
bo kryje się
w moich włosach
i w moim śmiechu
bawionym
przez wiatr
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz