Szedł Pan Bóg próbować ludzi w miłości...

Sergiusz Jesienin

Piotr Michałowski

Szedł Pan Bóg próbować ludzi w miłości,

Jako żebrak przechodził polaną. 

Stary dziad na pniaku, wśród zarośli,

Mamlał w dziąsłach czerstwą bułkę maślaną.

I popatrzał dziad w stronę powsinogi,

O żelazny wspartego kijaszek, 

I pomyślał: "Spójrz, jaki ubogi 

Toż on z głodu się chwieje, biedaczek". 

Podszedł Pan Bóg, tając żal i udrękę:

Snadź, powiada, nie rozbudzę serc z kamienia...

I rzekł starzec, wyciągając doń rękę:

"Naści, pożuj... trzeba ci pokrzepienia".

przekład. Z. Dmitroca