majowe meandry

Zofia Szydzik

Marie Egner

rozlało się bzem 

rozlewa się konwalią w ogrodzie 

spływa kaskadą zieleni, fioletu, bieli... 

wiosennie brzęczy nad kwieciem jabłoni 

a my - tak codzienni wobec cudu 

bez opętania na twarzy, bladzi i cisi 

zapachniało bzem

w ulotnym, wiosennym spektaklu 

a my - wplątani w kotary kurzu 

a gdyby tak 

dorzucić soczystej purpury zmysłom 

niech spłynie na serce cienką stróżką 

ustroić pamięć niezapominajką 

i snuć meandry zachwytu 

w zapachowym obłędzie 

w oddali kukułka 

zakukała zalotnie, beztrosko 

słyszysz?...ona jest 

na tak