TRUDY MAJOWE 

Julian Tuwim

Trzeba kochać po majowemu, 

Jak najgłupiej i jak najprościej, 

Cierpieć, ginąć, nie wiedząc czemu, 

Nie dla ciebie, lecz dla miłości. 

Zaplątany w zabawę bzową, 

Musisz w gąszczu wikłać się rośnym 

I roztrącać węszącą głową 

Zgiełk i trzepot wesołej wiosny. 

Nocą długo kochać w ogrodzie, 

Potem spacer w mrok samotności, 

Wolno, smutno, bo tak się chodzi 

Za pogrzebem swej młodości. 

I tak krocząc za karawanem 

Umajonym szczęściem zielonem, 

Mruczeć głupstwa nieporównane, 

Głupstwa.. niczym niezastąpione.