Smutek i świat

Antoni Słonimski

Fredrick Morgan

Pamiętam, kiedy byłem jeszcze małym chłopcem,

Świat był bardzo ogromny i bardzo był obcy.

Patrzyłem się na życie ciekawie, z radością

I rosłem upojony tej ziemi wielkością.

Gdy wróciłem niedawno z dalekiej podróży,

Świat mi się bardzo zmniejszył i stał się nieduży.

Gdy byłem małym chłopcem, nie znałem cierpienia.

Miałem serce spokojne i czyste marzenia.

Ale im bardziej rosłem i im dłużej żyłem,

Tym częściej byłem smutny, bardziej się martwiłem.

Dzisiaj wiem, jak się skończy ta gra nierozumna:

Smutek-większy od serca, świat-mniejszy niż trumna