Co jednolite, trwa...

 Percy Bysshe Shelley

Władyslaw-Galczyński

Co jednolite, trwa, co różne, mija.

Niebo lśni zawsze, a świt gubi cienie.

Życie - kopułą szklaną, skąd przebija

Tłum barw i wieczność plami, nim sklepienie

Pod stopą śmierci nie trzaśnie. Ziszczenie

Pragnień śmierć daje. Wnijdź w nią. Ona chowa

Wszystko, co zbiegło już. Rzymu kamienie,

Lazury, kwiaty, gruz, muzyka, słowa -

Zbyt słabe: chwały ich nie odda mowa.

przełożył Jerzy Pietrkiewicz