Anna Kamieńska

Lidia Wylangowska

 Cisza

Obudziłam się w ciszy

jak w zacisznej mogile

Światło uśmiecha się jak Beethoven

uśmiechem głuchych

I będą moje dnie ostatnie

pierwsze jak skrzypce

żeby wiadomo było

że wszystko jest z ciszy

Z ciszy powstałeś

w ciszę się obrócisz

Cisza

Moja ciszo moja prawdziwa siostro

moja tak przemawiam tkliwie

jakby mi uciekała

a ona stoi przy mnie

struna

niedotykalna 

Cisza

A tuś mi pod liściem dzięgla

po cóż było uganiać się po świecie

wykluło się pisklę ciszy w gnieździe zieleni

i deszcz pije otwartą gardzielą

z tomu „Milczenia i psalmy najmniejsze”, 1988