Christian Johann Heinrich Heine*
Dziecko! to by cię zgubiło
I ja sam się o to staram,
By serduszko twoje dla mnie
Nie zajęło się pożarem.
Lecz osiągam to tak łatwo,
Że aż smutno mi bez mała
I czasami jednak myślę:
Gdybyś jednak mnie kochała!
*Christian Johann Heinrich Heine (1797-1856)
Wybitny poeta niemiecki. Pochodził z żydowskiej rodziny
kupieckiej. Po ukończeniu studiów prawniczych 1825 przyjął chrzest ewangelicki.
Z powodu kłopotów z cenzurą i szykan emigrował 1831 do Paryża, gdzie zmarł po
kilkuletniej ciężkiej chorobie. Zwolennik demokracji, przeciwnik pruskiego
feudalizmu, posługujący się nierzadko ostrą krytyką i ironią. Należał do
formacji romantycznej, ale różnił go od niej radykalizm polityczny. Nawiązywał
m.in. do twórczości ludowej i romantycznej uczuciowości.
Wiersze z wczesnego okresu, jak Cierpienia młodzieńcze
(1821), Intermezzo liryczne (1822), Powrót (1824) opublikował w głośnym zbiorze
Księga Pieśni (1827, wydanie polskie 1880). Pośród tomów poezji szczególnie
znane są: Atta Troll - Sen nocy letniej (1843, wydanie polskie 1887), Neue
Lieder (1844), poemat satyryczny Niemcy. Baśń zimowa (1843), Romancero (części
1-3, 1851). Szkice, rozprawy, eseje i publicystykę reprezentują m.in. Obrazy z
podróży (1826-1831, wydanie polskie 1879), Französische Zustände (1832), Die romantische
Schule (1836), Der Salon (tom 1-4, 1833-1840), O Polsce (1823, wydanie polskie
1914). Wybory w języku polskim: Statek niewolników (1951), Noce florenckie
(1951), Poezje wybrane (1951), Dzieła wybrane (tom 1-2, 1956).

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz