To już jesień

tekst: Seweryn Krajewski

Mówisz mi: To już jesień, 

jakoś wolniej żyć chce się, 

tak, jakby złoty piach w żyłach płynął. 

Mówisz mi: Wiesz, tej nocy 

anioł bielił twe włosy, 

to nie był chyba sen, bo nie minął. 

Jesienie płyną, przez nas płyną, 

rozdają spokój, złoto, wino. 

Na policzku cień chłodu, 

polne myszy u progu, 

odloty budzą nas skrzydeł szumem. 

Cały świat jest dziś w sepii, 

stare zdjęcia ktoś wkleił, 

brakuje tylko nas – dwóch stron albumu. 

Jesienie płyną, przez nas płyną, 

rozdają spokój, złoto, wino. 

Jesienie płyną, przez nas płyną, 

rozdają spokój, złoto, wino.