jesteśmy jak kwiaty

Halina Birenbaum  

 jesteśmy na tym świecie jak kwiaty

 delikatne lub mniej wrażliwe

 trwałe bardziej czy mniej – jednak wszystkie

 jednorazowe i przemijające…

 jesteśmy liczni różnorodni wieczni jak gdyby

 wzrastamy rozwijamy się rozprzestrzeniamy – kwitniemy

 wiele światła potrzebujemy aby żyć

 i niezliczoną ilość innych rzeczy

 ale i to nie pomaga – przychodzi czas a wysychamy…

 więdniemy uchodzimy z tego świata zanikamy

 powoli osobno ze swego krajobrazu wypadamy

 uchodząc naszym bliskim (a może i wrogom?)

 sprawiamy ból, brak niezastąpiony

 bez nas oni także zmieniają się do krajobrazu mniej pasują

 tęsknią – nie dostosowują się

 sadzi się inne kwiaty – ale zapach i obraz

 tych które znikły lecz w pamięci zostały

 nie wraca

 smutno bez nich – i ludzie płaczą

 płaczą nawet gdy milczą, szukają wspominają –

 wszyscy jesteśmy jak kwiaty piękne rzadkie

 zawsze komuś drodzy, do kogoś przywiązani

 od kogoś zależni z kimś związani

 strasznie gdy zanikamy!