Café Museum

Ewa Lipska

Już nie ma tej kawiarni.

Jest popisujące się złoto.

W pośpiechu wykonana reprodukcja.

Nie ma chłopców: filatelistów

zbieraczy pocztówek i listów.

Kolekcjonerów czarno-białych uzdrowisk.

Skatalogował ich czas.

Nie ma już sobotnich poranków.

Dogmatycznej mgły.

Krótkowłosych sportowców

wsłuchanych w umięśnione samogłoski.

Nie wybaczam piękna

tamtym minionym chwilom

kiedy zapadaliśmy się

w czerwone skórzane fotele

i dodawaliśmy chmury do kawy.