Nie śpij, kochana

 Mahmud Darwisz 

Vincent Giarrano

Kiedy księżyc spada

jak potłuczone lustra,

powiększa się cień między nami

i umierają legendy.

Nie śpij, kochana.

Odznaczeniami są nasze rany z różami na księżycu.

Za naszym oknem jest dzień.

Objęło mnie ramię szczęścia

i uleciało.

Zdawało mi się, że jestem motylem

na kwiatach granatu,

że wargi płatków przemówiły

do mnie bez słów.

Nie śpij, kochana,

za oknem jest dzień.

Z mojej ręki wypadła róża

bez zapachu, bez życia.

Nie śpij, kochana.

Ptaki giną,

moje rzęsy są kłosami,

które spijają noc i przeznaczenie.

Twój słodki głos jest pocałunkiem,

skrzydłem na strunie,

gałązką oliwną, która płacze

na wygnaniu pośród kamieni,

szukając ojczyzny,

szukając słońca i deszczu.

Nie spij, kochana.

Ptaki giną.

Kiedy księżyc spada

jak potłuczone lustra,

cień spija naszą hańbę.

Ukrywamy naszą ucieczkę.

Kiedy księżyc spada,

miłość jest polem bitwy.

Nie śpij, kochana.

Nasze rany są odznaczeniami,

nasze ręce w ciemności

są głosem słowika.

z arabskiego przełożyła Aleksandra Witkowska