Rozmawialiśmy

Krzysztof Gąsiorowski

                               Sanjuan Chelin

Realny –

jak życie zza nieszczęść – odsłonił się

wieczór; jego ćmy; ujadanie

psów w dali, cichsze od ciemności.

Zaczęliśmy rozmawiać,

aby wiedzieć cokolwiek.

I pomyśleć:

przez cały czas,

pod krzątaniną dni dzieje się

taka ciemność, tylko

nieznacznie uchylona przez cienie.

Rozmawialiśmy. Aby,

aby było tu o coś mniej!

W toni jeziora przed nami

odpoczywało jeszcze niebo przelotne.

Rozmawialiśmy.

Nagle jak gdyby znikąd, z wieczności,

ponad naszymi głowami,

w kształtach cisz,

tak niestosownych w tym stuleciu wojen,

przemijał łabędź,

rozległy jak gwiazdozbiór.

Rozmawialiśmy.

z tomu „Wyprawa ratunkowa. Wiersze wybrane”