Serdeczna choinka

Jadwiga Zgliszewska

DARRELL BUSH

Ubieram choinkę - powoli, z namysłem,

aby rozplanować, co i gdzie zawiśnie.

Stroję swoje drzewko od ziemi do nieba

- ogromne, więc ozdób wielu będzie trzeba.

Na czubku lokuję najjaśniejszą gwiazdę,

aby promieniała kaskadami blasku,

wybieliła serca, umysły i dusze

wszystkim zabłąkanym pośród świata puszczy...

Do pomocy gwieździe - lampki porozświetlam,

na każdej gałązce będzie własne święto.

Niech nad łez padołem zamigocą blaskiem,

wtórując naszemu łamaniu opłatkiem...

Niżej - wiele innych ozdób porozwieszam:

najpierw będą słodkie, piernikowe serca -

to symbole mojej miłości najczystszej

dla bliskich - rodziny i przyjaciół wszystkich.

Błyskotek zbyt wielu nie umieszczę na niej -

świat dzisiejszy zbytnio luksusami mami!

Ale nie zabraknie bombek, które moje

tu symbolizują świąteczne nastroje.

Bo kłopoty, rany, bóle i rozterki

wszelkie troski, smutki - schowam do kuferka

i na kłódkę zamknę, by się nie dostały

na świat, gdy nam witać Dzieciąteczko małe.

Jabłuszka czerwone tu i ówdzie wetknę;

wśród nich - czarodziejskie będzie tylko jedno!

Tylko ja wiem, które to, i w jakim miejscu

zawisło, i komu - dane prosto z serca...

A bałwanki białe, krasne mikołajki

uśmiechami zdobią tę królewnę z bajki;

pajacyki zwinne, szyszki, muchomorki

dostarczą każdemu po kropli humorku.

Orzechy dorodne dla łasuchów dodam,

a moja choinka - wciąż bardziej urodna.

Jeszcze tylko całość oplotę łańcuchem,

miłości ogniwo na końcu zasuplę.

Bezładnie rozrzucę włos anielski na nią;

niech podkreśla zwiewność i rozkołysanie,

delikatność, czułość, za którymi tęsknię...

Niechaj mi posłużą za rzewną kolędę!

Choinka ubrana, wiersz się dłuży trochę,

więc przestaję mówić, bo cóż znaczą słowa?

Iskrzy się i mruga, czeka "cichej nocy"

Przyjdź i zobacz, proszę, choinkę miłości!