Zamiana na nieszczęścia

Krzysztof Cezary Buszman

Zamień się ze mną na nieszczęście

Bo przecież mam od Ciebie większe

Nie daj się proszę dłużej prosić

Bo nie mam siły już go nosić.

Twoje jest małe, niewidoczne

Przy Twym nieszczęściu więc odpocznę

A później swoje przeolbrzymie

Odbiorę zanim pod nim zginiesz!

Dziękuję, żeś się na to zgodził

By mi cierpienia ból ukoić

I w sercu z mym cierpieniem chodzić

Kiedy ja w sercu chodzę z Twoim!

Czuję, że dłużej nie ustoję

Oddaj mi więc nieszczęście moje

Głupotą było się zamieniać

Niech każdy nosi swe cierpienia!

Wybacz, że nigdy nie widziałem

Że ja przy Tobie małe miałem

Nieszczęścia los na miarę kroi

Lepiej zostańmy więc przy swoich.

Dziękuję, żeś się na to zgodził

Żeby przyjaźnią próbie sprostać

Nieszczęściom przecież o to chodzi

By każdy przy tym swoim został!