Trzy siostry

 Gerardo Diego

Trzy siostry razu pewnego,

trzy jak z dziecinnej kart książki,

trzy na tarasie siedziały

przędąc nic snów i koronki.

Szedłem – w krąg pusta ulica –

spojrzałem ... a kroków echo

dźwiękiem się suchym ozwało

w mrokach wieczoru cichego.

Najstarsza spojrzała tylko;

lecz roześmiana, ta średnia,

patrząc coś rzekła do ciebie.

milczałaś pracą zajęta.

Jakby to było nieważne,

jakby cię zdjęła obawa.

Po chwili wstałaś tak nagle –

i sekret mi powiedziała

głębia twojego spojrzenia

długiego ... A błyski jasne

ze szklanej, zmętniałej tafli

zmazały niespodziewanie

twój smukły profil. I byłaś

jak nimbu sennego kwiaty.

... Trzy, właśnie trzy były siostry

jak w baśniach dawnymi czasy.

tłum. Krystyna Osińska-Boska