Kwiecień i cisza

Tomas Tranströmer

Wiosna leży odłogiem.

Aksamitnie mroczny rów

pełznie przy moim boku

nie odbijając żadnego obrazu.

 Jedynie żółte kwiaty

świecą.

 Jestem niesiony w swoim cieniu

jak skrzypce

w czarnym futerale.

 A to jedyne co chcę powiedzieć

lśni poza zasięgiem

jak srebro

w lombardzie.