Erik Lindorm*

Zegar sąsiada

Rafał Olbiński

Obezwładnił mnie niepokój.

Stanąłem jak własny mój

zegar, pierzchły marzenia senne.

Kończyny stały się tak ciężkie...

Wnet usłyszałem donośne bicie,

ciężkie i głuche.

To zegar u sąsiada

cichego, nieznanego człowieka,

którego spotykam za dnia.

Potem znów leżę i tępo się gapię

w ciemność, która ciężko sapie,

jeszcze od zegara bicia.

I znów pomruk całego świata

wokół mojego wezgłowia

i zaczyna mnie strofować:

Tchórzu, nie pozwolę cię upuścić,

zegar w twej piersi będzie bić,

nim pierwszy przestaniesz chodzić.

Słyszę głośne pomruki tam:

Nie jesteś w domu sam,

przestań te myśli pleść.

Nie jesteś sam w czasie,

spokoju kupić nie da się,

ani siebie samego zjeść.

z tomu „Bekännelser”, 1922

tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski

*Erik Lindorm szwedzki poeta

Erik Lindorm (1889-1941) - szwedzki poeta, pisarz i publicysta. Pochodził z niezamożnej rodziny. Po konflikcie z ojcem, handlarzem winem, w wieku 15 lat opuścił dom rodzinny w Sztokholmie i utrzymywał się z pracy dziennikarskiej i literackiej. Wcześnie związał się ze szwedzkim ruchem socjaldemokratycznym, był pacyfistą i mimo swoich sympatii do socjalizmu miał krytyczny stosunek do rewolucji bolszewickiej w Rosji. Debiutował w 1908 roku tomikiem wierszy „Bubblor från botten” (Bańki z dna). Następnie wydał: „Tal till mitt hjärta” (Mówiąc do mego serca, 1912), „Min värld” (Mój świat, 1912), „Domedagar” (Dni Sądu Ostatecznego, 1920), „Bekännelser” (Wyznania, 1922), „På marsch” (Na pochodzie, 1934). Wiersze z tych tomów zostały zebrane w wielokrotnie wznawianym zbiorze „Dikter” (Wiersze, 1941 i nast.). Był też twórcą tzw. bokfilmu, rodzaju kroniki, inspirowanej filmami i artykułami z gazet. Pierwszy bokfilm „Selma Lagerlöf” (1933) poświęcił znanej szwedzkiej pisarce, kilka kolejnych szwedzkim królom: Gustawowi V i Carlowi XIV Johanowi, jeden: ”Från Delaware till Garbo” (Od Delaware do Garbo, 1937) - historii szwedzkich połączeń ze Stanami Zjednoczonymi, najbardziej znany ”Världen i brand” (Świat w ogniu, 1934) – jest kroniką I wojny światowej. Rozczarowany sytuacją społeczno-polityczną, zwłaszcza rozwojem faszyzmu na świecie, pod koniec życia popadł w alkoholizm i konflikty z rodziną. Zmarł w 1941 roku, w wieku 52 lat. Jego wiersze nie były dotąd publikowane w Polsce. 

źródło: http://www.goldenline.pl/grupy/Literatura_kino_sztuka/ludzie-wiersze-pisza/poezja-skandynawska,2173702/s/2