Jarosław Iwaszkiewicz 

Piosenka dla zmarłej

Wszystko jest bez sensu,

Wszystko pogmatwane

Jak te winorośle,

Gąszcze cmentarniane.

Wszystko, co się złączy,

Znowu się rozłączy,

Na kształt pogmatwanych

Na cmentarzach pnączy.

Wśród wielkiej miłości

Wszystko jest poczęte

I wszystko - bez sensu -

Lecz bardzo jest święte.

Która leżysz w trumnie

Pomiędzy kwiatami

Wiedz, że Dionizos

Modli się za nami.

Wiedz, że przyjdzie święty,

Ramieniem ogarnie,

Wszystkie wytłumaczy

Przebyte męczarnie.

Bo sens nie w szarpaniu

Ani jest w radości,

Ale w cierpliwości

I wielkim czekaniu.

Niech cię wiec nie zdziwią

Obłoki ni zorze,

Wszystko jest na chwile

I wszystko jak morze.

Wszystko jest od Boga

I do Boga droga

Niby Jakubowa

Drabina uboga.

Niechże ciebie w grobie

Nic nie niepokoi:

Nocką mroźny miesiąc

Nad mogiłą stoi.

A wiosną - co wiosny -

Przez lata i wieki

Kwiaty na mogile

Podniosą powieki.

Wnet pogasną liście -

Wszystko trwa tak krótko,

Ja się też przytulę

Do ziemi cichutko.

Zapomnieni dawno

Wyrośniem kwiatami,

Bowiem Dionizos

Modli się za nami.