Marian Ośniałowski

L'art poétique

Claude Théberge

Nie mów mi, jakie wiersze pisać

Nie potrzebuję twoich rad.

Tobie, wietrze, wiosnę w drzewach kołysać,

uczyć liści zielonych gam.

A mnie czekać na najdalsze, czekać.

Od człowieka do człowieka daleko.

Każdy dzień mój ciężki od kłamstw.

Wiatr w topolach jasną wiosną kołysze.

Kiedy piszę, jestem szczery, czysty, dobry.

Może wtedy tylko nie kłamię,

gdy wiersze piszę.