Halina Poświatowska

***

Poprzez uśmiech

do mnie przyjdziesz

przygryzłszy wargi

gdy już spłoniesz

w zielonym ogniu książek

moje ręce

przytulą cię

okrytego

kurzem dróg których nie przeszedłeś

ciemne tajemnice istnień

wypijesz z moich ust

i na moim ramieniu

wyliczysz

ile jest nieskończoność mnożona przez wieczność

liczydłem znakomitym

będą niepoliczone włosy

piersi – złote połowy

ziemi która jest twoim domem

i ulice wszechświatów

po których idziesz lekko

moje nogi przed tobą

tak będziesz zgarniał wiedzę

nieprzebraną zamkniętą

w rytmie mojej tańczącej krwi