Mihaill Eminescu*

Czym jest miłość?

Helena Kornilova

Miłość to pasmo mąk bez końca

I choćbyś już wycierpiał do dna,

Mało jej twoich łez tysiąca,

Ona wciąż nowych łez twych głodna.

Bo do miłości wielkiej, zgubnej,

Na wieki jest przykuta dusza,

Pełen znaczenia wzrok twej lubej -

I lada krok jej trwoży, wzrusza.

Kiedy wieczorem zaś na progu

Twoja kochana na cię czeka,

Gdy dwojga kochających droga

Jest jak świetlista gwiezdna rzeka,

Świat pierzcha, strach na sercu leży

I strop niebiański w mgle się chowa,

Bo całe życie twe zależy

Niekiedy od jednego słowa.

Jej ruchy, rzęsy, obraz miły

I jej głaszczące czule dłonie

Przez tydzień będą ci się śniły,

Ściskając serce twe i skronie.

Jest jak powietrze ci potrzebna,

Ona księżycem jest i słońcem.

Śnisz o niej, kiedy noc jest gwiezdna,

W dzień pytasz: „Kiedyż z nią się złączę?”

Po brzegi życie wypełniła

I smaga, smaga nas bez końca,

I jako liany nas owiła

Miłość bez reszty spalająca.

*Mihai Eminescu (ur. 15 stycznia 1850, rumuński romantyczny poeta, nowelista oraz dziennikarz, uznawany za największego poetę literatury rumuńskiej.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mihai_Eminescu