Walt Whitman
Ja pełen życia
 |
Moritz Aust |
Ja – pełen życia, widzialny i namacalny
czterdziestolatek
W osiemdziesiątym trzecim roku tych Stanów,
Posyłam te wiersze tobie – jeszcze nie narodzonemu,
By cię szukały w otchłani wieków.
Gdy je przeczytasz,
ja, który byłem widzialny, będę już
niewidzialny,
I teraz ty, widzialny i namacalny, który rozumiesz te
wiersze, szukasz mnie
I wyobrażasz sobie, jak bardzo byłbyś szczęśliwy, gdybym
mógł teraz być z tobą
i zostać twym towarzyszem;
Niech ci się zdaje, że Jestem
(Nie bądź do końca
pewien,
że mnie nie ma).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz