"Nie mówcie tym, którzy stracili ukochanych, że "czas zagoi rany", nie mówcie,  że "oni już nie cierpią". Najlepiej nie mówcie nic.

Czas tych ran nie leczy. Pozostają, bo śmierć ukochanych jest też trochę śmiercią nas samych: coś w nas umiera. Żyjemy, ale nic nie jest tak, jak było przedtem, już nie jesteśmy tacy sami".*

*Słowa z komentarza ks. Adama Bonieckiego w "Tygodniku Powszechnym".

Tu przeczytałam:http://blog.wiara.pl/ellen/2015/04/20/czy-czas-leczy-rany