Eeva-Liisa Manner

         

 

       

* * *

Na brzegu rzeki wyszedł ku mnie starzec,

w rękach przerwana nić.

Księżyc prześwietlał jego wnętrze,

serce cienia filowało jak knot lampy,

starzec położył dłoń na mojej głowie:

Łódź jest gotowa,

wioseł ni wiatru nie potrzeba.

tłum. z fińskiego Bohdan Drozdowski