Marek Wawrzkiewicz

Modlitwa

 Dałeś mi długie wyczekanie,

Panie.

 A dałeś mi cień chmury i okruchy blasku

I obcą radość dałeś i udrękę własną.

 Dałeś słów kilkanaście i długie milczenia,

Dałeś mi to, co mam już i czego już nie ma.

 Dałeś mi brak pieniędzy, brak na nie łaknienia

I tych braków powszednich na inne nie zmieniaj.

 Dałeś mi poszum lasu, błądzenie na drogach,

Kilku zmarłych przyjaciół i żyjących wrogów.

 Dałeś mi głóg, tarninę i jabłoń zdziczałą,

I dałeś mi dziewczynę, której mi nie dałeś.

 Dałeś mi miłość wielką, brak miłości dałeś,

Nie całkiem dobre zdrowie i wątpiące ciało.

 Ja się przecież nie skarżę – dałeś i tak sporo;

Bo mi podarowałeś wszystkie roku pory,

 A wszakże mógłbyś wcześniej dać mi późną jesień,

A nie tą późną, w której właśnie dzisiaj jestem.

 Daj, coś zamierzył, nie skąp mi niczego

I nie chroń mnie od złego, ani od dobrego.

 Niech wedle twojej woli już wszystko się stanie –

Daj mi wieczny spoczynek i wieczne czuwanie,

Panie.