Eliza Segiet

Fatamorgana 

Byłam ziarenkiem piasku na pustyni,

kropelką oceanu,

płomykiem wydobywającym się

z rozżarzonego ognia,

wiatrem delikatnie smagającym

spracowane dłonie.

 Na rozgrzanej słońcem pustyni

przeistoczyłam się

w wydmę, ocean, żar, wichurę.

Jestem zmiennością, kameleonem, żywiołem.

Jestem wulkanem.

 Pod stopami czuję żar,

a w oddali widzę ciebie

biegnącego do moich spragnionych ust.

Tak długo czekałam!

 Jesteś teraz tylko dla mnie,

mam cię na wyciągnięcie ręki.

 Dlaczego tak długo biegniesz?

 Dlaczego znikasz?

Nie mogę uwierzyć!

 Byłeś fatamorganą!