Anna Świrszczyńska

Igor  Zenin

Dwieście osiemdziesiąt stopni mrozu

Kiedy jestem sama,

robi się we mnie więcej miejsca.

Rozsiadam się wygodnie

w samej sobie, po turecku,

i zabieram się do myślenia

o tym i owym.

Kiedy jestem sama,

rozkwitają we mnie raje

wszystkich religii świata.

Blaski, skrzydła, lecenie

w górę.

Kiedy jestem sama,

wchodzi we mnie przez skórę

mróz

przestrzeni kosmicznej.

Dwieście osiemdziesiąt stopni

poniżej zera.