Dieter Treeck

Marino Thorlacius

Sześćdziesiąt minut

Oto 

moje

miejsce do parkowania.

Wynająłem

osiem metrów kwadratowych

asfaltu.

Proszę

nie zatrzymujcie mnie.

Za sześćdziesiąt minut

mój zegar dobiegnie do

końca.

W tym czasie muszę

odfajkować zakupy,

uwolnić dziecko z ochronki,

załatwić zimowy wyjazd

do Teneriffy,

poprosić mojego psychiatrę

o urlop,

kazać stymulatorowi serca

jeszcze trochę

poczekać i zanieść

organiście partyturę

na moją uroczystość żałobną.

Bądźcie wyrozumiali,

bo już za pięćdziesiąt osiem

minut skończy się

moje prawo.

Czas końca

Wielkie słowo

PRZYSZŁOŚĆ

dawno zastąpiono

skromnością

wyrazu

JESZCZE.

JESZCZE

mogę spojrzeć

na kropkę

przy końcu zdania.

Nie wiem jednak

czy JESZCZE będę miał czas,

by następne zdanie

dokończyć...

tłum. Stefan Papp

z tomu „Dziura w świetle”, 1987