John Henry Newman*
Prowadź mnie Światło
Prowadź mnie, Światło, swą błogą opieką,
Światło odwieczne!
Noc mroczna, dom mój tak bardzo daleko,
Ty mię prowadź.
Nie proszę rajów odległych widoku,
Starczy promyczek dla jednego kroku.
Nie zawsze tak się modliłem jak teraz,
Światło odwieczne.
Sam chciałem widzieć, sam chciałem wybierać
Swą własną drogę.
Pomimo trwogi łaknąłem barw świata,
Ufny w swą siłę. Przebacz tamte lata.
Tyś zawsze trwało, gdym przez ludzką ciemność,
Przez bór, pustynię
Błąkał się dumny. O, czuwaj nade mną,
Aż noc przeminie,
Aż świt odsłoni te drogie postacie,
Którem ukochał niegdyś, którem stracił.
Przełożył Zygmunt Kubiak
(1801 - 1890) był anglikaninem, jednym z twórców słynnego ruchu oksfordzkiego - Oxford Movement - dążenia intelektualistów angielskich do odnowienia anglikanizmu poprzez studia nad tradycją chrześcijańską.
W 1845 roku przeszedł na katolicyzm.
Papież Leon XIII powołał go w 1879 do kolegium kardynalskiego. Newman wniósł do katolickiej wspólnoty zarówno żarliwość najlepszego nurtu mysli anglikańskiej, jak i osobiste osiągnięcia duchowe.
(Z posłowia Zygmunta Kubiaka do tomu "Rozmyślania i modlitwy, poezje" - Intytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1995)
W 1845 roku przeszedł na katolicyzm.
Papież Leon XIII powołał go w 1879 do kolegium kardynalskiego. Newman wniósł do katolickiej wspólnoty zarówno żarliwość najlepszego nurtu mysli anglikańskiej, jak i osobiste osiągnięcia duchowe.
(Z posłowia Zygmunta Kubiaka do tomu "Rozmyślania i modlitwy, poezje" - Intytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1995)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz