Aleksander Nawrocki

***

Idę przez kolorowe sny kobiet,

przenikliwy zapach dojrzałych owoców,

smutek i radość podróżują ze mną

wśród wysp miast wieczornych;

ale najistotniejsza jest podróż

i powrót - zwierciadło, w którym

podróżny widzi swoją śmieszność

lub gwiazdę wypadłą spod płaszcza.

Opuszczę jeszcze wiele wygodnych portów,

będę unikał pustyń i wiernych kobiet,

tylko droga zostanie, jak blizna

biegnąca przez twarz,

której zazdroszczą mężczyźnie nieśmiali i słabi,

piękna blizna, której gdy dotykam,

padają: noc, intryga

i obawa przed nieznanym.

Bowiem i cierpienie może być skrzydłem

dla tego, kto urodził sie ptakiem.

w tomiku "Dedykacje.Barbarze-Bajce"