Być poetą

Życie już dawno mnie przekonało,

że muzyka i poezja

są tym co jest najpiękniejsze na świecie,

co może dać nam życie.

Oprócz miłości oczywiście.

W starej chrestomachii,

wydanej jeszcze przez c.k. skład książkowy

w roku, kiedy zmarł Vrchlicky,

odszukałem rozprawę o poetyce

i ozdobnikach poetyckich.

Potem włożyłem do słoika różyczkę,

zapaliłem świeczkę

i począłem pisać pierwsze swoje wiersze.

Tylko wzbij się, płomieniu słów

i płoń,

niech nawet spalę sobie palce!

Zaskakująca metafora jest czymś więcej

aniżeli złoty pierścionek na ręku.

Nawet Rymownik Puchmajera

nie zdał się na nic.

Daremnie gromadziłem myśli

i kurczowo zamykałem oczy,

żeby usłyszeć cudowny pierwszy wiersz.

W ciemności zamiast słów

ujrzałem uśmiech kobiety i na wietrze

rozwiane włosy.

Był to mój własny los.

Jaroslav Seifert

Jaroslav Seifert (ur. 23 września 1901 r., zmarł 10 stycznia 1986 r.), poeta czeski, laureat  Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1984.