Józef Baran

Gdzieś na biegunach gdzieś w środku świata

Wczoraj mali skuleni

Z zamarzniętą różą

Staliśmy na przeciwnych polarnych biegunach

Dziś z głowami pod niebo

W samym środku świata

Ponad głowami słońca krążą

Bo środek świata

Wszędzie

Gdzie schodzą się serca:

Zakochani podają sobie różę

Przyjaciele rozstawiają stół

Tu trwa rozmowa

Najważniejsza pod słońcem

Cygan daje się powiesić za muzykę i śmiech

Co parę godzin gubimy go z oczu

Przyciąga nas odpycha

Jesteśmy tuż tuż

To niedaleko stąd

To tak daleko

W oczy dmie wiatr

Przeciwne fale znoszą nasze serca

I ta wyprawa z biegunów naszych samotności

Okazuje się najdłuższą Odyseją