Rozmowa

Ludmiła Marjańska

 Pamiętasz, jaki smak 

miało rozgryzione ziarno? 

Woda nabrana w dłoń 

prosto ze źródła? 

- To źródło w górach już nam niedostępne. 

- I miód mniej słodki, 

i twardsze orzechy. 

Nasze dzieci lubiły je zbierać. 

- Mieliśmy dzieci? Nie pamiętam.

A tak, odchodziłaś ode mnie 

w biel pełną kobiet i krzyku. 

- A ty się chowałeś 

w papierowych pieczarach, 

w cegielniach, wagonach, 

w bunkrach z betonu, 

w oszklonych wieżowcach. 

Przebierałeś się w mundur 

lub w togę sędziego 

i nadstawiałeś czoło pod laurowy wieniec. 

Rodziłeś arcydzieła, idee, pomysły, 

ja rodziłam dzieci. 

- Ale teraz, gdzie jesteś teraz 

Przy mnie, ze mną, dla mnie?

- A ty, czy jesteś przy mnie, ze mną, dla mnie?