Niemowa

Edward Stachura

Monika Luniak

Nie mówię

Nie otwieram ust

Bo już mi niewymownie żal

Moich do ciebie słów

Moich do ciebie słów

Tysiące słów!

Kopalnie słów!

Prawdziwe złoto 

Diamenty perły

Bardzo niewiele 

Sztucznej biżuterii!

Miłości bujnej, cudnej kuźnie

I wszystko w próżnię, w próżnię, w próżnię!

Nie mówię

Nie otwieram ust

Żeby już nie było mi żal

Moich do ciebie słów

Moich do ciebie słów

Tysiące słów!

Kopalnie sów!

Prawdziwe złoto 

Diamenty, perły

Bardzo niewiele 

Sztucznej biżuterii!

Miłości bujnej, cudnej kuźnie

I wszystko w próżnię, w próżnię, w próżnię

I wszystko w próżnię, w próżnię, w próżnię

Anieli przyszli zagrali w ciszy

Nikt ich nie słyszał przestali

Wyszli