Kwitnie mak na znak, że lato

Agnieszka Osiecka

Idę z tobą w noc popielatą.

Słów nam brak, bo tak szczęśliwie

szepcą ptaki gadatliwe, że to znów pogoda

i w zagrodach kwitnie mak.

A dzień, co dzień, odmierza coraz krótszy szlak,

a noc - co noc trwa dłużej niżby pragnął polny mak.

Ta noc - mój miły, chce znów nieba nam przychylić,

ale o tym nie wie, że ty w niebie nie chcesz być...

A dzień, co dzień przemierza coraz krótszy szlak,

a noc, co noc trwa dłużej niżby pragnął polny mak.

Słów brak, bo tak bezradnie milczą raki w rzece na dnie,

chociaż znów pogoda i w zagrodach kwitnie mak.

Więcej w makach jesieni, któż nas, miły, odmienił,

czy to ptaki są winne, czy ten mak?