Wiolonczela

Adam Zagajewski

Milton Avery

Niechętni jej mówią: to tylko

skrzypce, które przeszły mutację

i zostały usunięte z chóru.

To nieprawda.

Wiolonczela ma niejeden sekret,

ale nigdy nie płacze,

tylko śpiewa grubym głosem.

Nie wszystko jednak zamienia się

w śpiew. Czasem można usłyszeć

jakby szmer albo szept:

jestem samotna,

nie mogę zasnąć.

z tomu „Ziemia ognista”, 1994