Struna harfy

Jerzy Górnicki

Jan van Eyck

Chciałbym rozpinać strunę

pomiędzy niebem a ziemią,

po której iskra pobiegnie do góry

i zapali rubiny kryształów

na czarnym sklepieniu nocy.

Chciałbym napinać strunę

w palcach twoich marzeń,

słuchać irlandzkich ballad

rozwianych warkoczem poezji

po polach pachnących trawą.

Chciałbym zaciągnąć strunę

na maszcie białych żagli,

przecinać losów fale,

słuchać śpiewu niemych syren

i topić pierścień ze złotem dnia.

Chciałbym być struną upiętą

we włosach twojej harfy,

czuć drgający zapach muzyki

na skórze białej gładkości

i czekać na krople gorącego deszczu.

z tomu "Struna harfy"