Dwie kawy 

Janusz Styczeń

Brent Heighton

dziewczyna i chłopiec całują się nad stolikiem 

w kawiarni, 

oboje podnoszą się ze swoich krzeseł, 

starają się siebie objąć, 

spieszą się z pocałunkiem, bo w kawiarni 

nie mogą całować się za długo, 

filiżanki z kawą na stoliku są nieruchome, 

jakby stały na straży pocałunku, na straży miłości, 

tu w kawiarni, 

nawet lekko trącone, filiżanki nie wylewają 

ani kropli, 

dwa mroczne, mokre żywioły 

w twardych, mocnych szatach z fajansu, 

nagle znieruchomiałe z podziwu, 

nie mogące się napatrzeć na całującą się parę, 

jakby były świętymi figurami 

w nieznanej, nieskodyfikowanej religii miłości