Jarosław Iwaszkiewicz

GRUDZIEŃ

 Sen

... sen ma świat udzielny

śród otchłani nazwanych bytem i nicestwem

/Adam Mickiewicz/

Bo ze snu wszystko spływa

niby mgła z przełęczy

i tylko wierzchy smreków

czy też macki anten

tuman przeszłości ludzie niewyraźni

ciała stłoczone jak żołnierze w łaźni

Po jednej stronie tłok skłębionych rzeczy

o których prawdzie nic nie mogę wiedzieć

rośnie w dolinie

Czy to byt ta mglistość?

Po prawej stronie przełęczy nicestwo

nicość (le nèant)

w tamtą stronę

strącam co chwila

każdą myśl

każde czucie

każdą kulę

każdy krzyż

Unicestwiam siebie

i znów się rodzę

z soku wysokich traw

minionych spraw

zagranych śmierci

czegoś co zwą miłością

kwiatów i drzew

Ale nic zniszczyć nie potrafię

i wszystko żyje

wstaje z otchłani

i woła

Jakaż harmonia brzmi w tamtej dolinie

w dolinie nicestw

chociażbym zniszczył wszystko

nawet siebie

zostanie ta muzyka sfer

wzór matematyczny

równanie wieczności

którą na próżno

spycham

spycham

w tamtą stronę

Gdybyż tylko śnić

między dwiema

przepaściami

z tomu „Krągły rok”, 1967