Czułość

  Julia Hartwig

Patrzy na ciebie zadarłszy główkę do góry

Jesteś jej niebem i twoja twarz stanowi na tym niebie

słońce i niepogodę

Jest małym pisklęciem, które chciałoby usiąść wśród gałęzi twoich ramion

pełna świergotów i tak od ciebie zależna

że wzruszyłoby to nawet serce z kamienia

Już tyle lat minęło, a w lustrze w które patrzysz

wciąż jeszcze jawi ci się obraz jej malutkiej

stojącej obok ciebie z zadartą główką

i zapomnianą już dziś prośbą czy pytaniem

na które teraz odpowiedzieć za późno.